Ο Σωτήρης γεννήθηκε στο Μουζάκι Καρδίτσας. Από μικρός ήθελε να παίζει με τα χρώματα, τα οποία ασκούσαν μια ιδιαίτερη γοητεία πάνω του. Άλλωστε τα χρώματα ήταν αυτά που τον βοηθούσαν να κατανοεί καλύτερα ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις. Μια άλλη αγαπημένη απασχόληση ήταν να παρατηρεί τα αστέρια και να μαγεύεται από τις ιστορίες τους και τους μύθους τους.
Του άρεσε ο χορός και ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά, όχι για να γίνει ένας άλλος Νουρέγιεφ, αλλά γιατί παρατηρούσε ότι μέσα από το χορό συνέβαινε το εξής μαγικό, ένα είδος θεραπείας, που κατά τη διάρκεια της χορευτικής διαδικασίας ήταν πολύ έντονο. Οι άνθρωποι ήταν ήρεμοι, συγκεντρωμένοι στον εσώτερο εαυτό τους, με μια αυτόβουλη πειθαρχία. Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Παρ’ όλα αυτά, κατέληξε να σπουδάσει πληροφορική, αλλά δεν το μετάνιωσε. Η ζωή όμως με τα μαγικά της τερτίπια τον οδήγησε κοντά στο χώρο της θεραπείας, όχι με το χορό όμως. Βρέθηκε να εργάζεται στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «Ο Άγιος Σάββας», και μέχρι σήμερα είναι εκεί. Ένα μεγάλο «σχολείο» στο οποίο έμαθε τι σημαίνει «ζωή» και ποιες είναι οι πραγματικές προτεραιότητες, που αξίζει να έχει ένας άνθρωπος στη ζωή του.
Η εσωτερική φιλοσοφία και ο διαλογισμός είναι μια άλλη μεγάλη αγάπη, γι’ αυτόν. Οι εναλλακτικές θεραπείες επίσης. Ασχολείται με το reiki, την εσωτέρα θεραπευτική, τη χρωματοθεραπεία, και την κρυσταλλοθεραπεία. Θεωρεί ότι όλα αυτά είναι μια κατάσταση συνείδησης, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο να κατανοήσει το όλον και να ζει αρμονικά μέσα σ’ αυτό.
Του αρέσει να ζωγραφίζει, να γράφει, να ακούει να παρατηρεί και να μαθαίνει. Το γνωστό ρητό του Σωκράτη «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», είναι ένα μότο που ακολουθεί μέχρι τώρα και δεν του βγήκε σε κακό. Ζει με την ελπίδα ότι οι άνθρωποι κάποια στιγμή θα αποκτήσουν την κατάλληλη συνείδηση, ώστε να καταρρίψουν το μύθο του Κεμάλ και να αλλάξουν τον κόσμο.
